Küçük bir köy, belki de tüm dünyadaki pek çok köyden daha sakin, daha huzurlu. Ancak, bu köyün sakinleri için geçen günlerde büyük bir hüzün yaşandı. Kahramanları, yıllar boyunca köylerine hizmet eden, herkesin gönlünde taht kuran bir kişi, ebediyete uğurlandı. Sevgi dolu bir dolunay gecesinde, gözyaşlarıyla dolu bir veda töreni düzenlendi. Herkes akın akın törene katıldı; anneler, babalar, gençler ve yaşlılar, bu sevgi dolu insanı onurlandırmak için bir araya geldi.
Kahraman, köyün en iyi bilinen simgelerinden biriydi. Çocukların oyun arkadaşı, yaşlıların sohbet arkadaşı, komşuların en sadık dostuydu. Hayatı boyunca herkesle ilgilenen, köyün her kesimine destek olan biri olarak biliniyordu. Köydeki okulların gelişmesi, tarımın ve hayvancılığın iyileştirilmesi için sürekli çalışan, köyünün kalkınması için alınması gereken her türlü girişimde yer alan bu gönül adamı, şimdi sonsuzluğa gitti. Onun için düzenlenen veda törenine katılan herkes, onu son yolculuğunda uğurlamak için geldi. Gözyaşları sel olup akarken, köy halkı onun anılarını tazeleme fırsatı buldu.
Tören, köy meydanında düzenlendi. Organizatörler, yoğun duygular içerisinde olan halkı düşünerek sade fakat anlamlı bir program hazırladı. İlk olarak, köyün muhtarı, kahramanın hayatından kesitler sundu. Herkes, onun azmi ve kararlılığını hatırlarken gözyaşlarını tutamadı. Ardından, kahramanın en yakın arkadaşları, onunla ilgili anılarını paylaştı. Her bir hatıra, köylüler için derin bir duygusal yolculuk oldu. Müzik ve şiirler, köydeki derin sevgi ve dostluk duygularını pekiştirmek için sahne aldı. Ayrıca, törene katılan çocuklar, kahraman için özel bir gösteri düzenledi. Onun en sevdiği şarkılardan birini seslendirirken, herkesin yüreğindeki acıyı bir nebze olsun hafifletme çabasında bulundular. Gökyüzünde beliren yıldızlar, adeta onun ruhunu simgeliyor gibiydi; herkes, bu anlamlı gecede onun ışığının asla sönmeyeceğine inanarak, gözyaşlarıyla ulu bir veda gerçekleştirdi. Son olarak, köy halkı, ona olan sevgilerini dile getirmek için bir anma kitabı oluşturdular. Herkes, bu kitaba duygularını ve anılarını yazarak, onu her daim kalplerinde yaşatma kararlılığını gösterdiler. Bu veda, köy için bir son değil, aslında yeni bir başlangıç gibiydi. Zira kahraman, yıllar sonra bile sevgisiyle, anılarıyla köylerinde yaşamaya devam edecekti.
Böylelikle, köy halkı, kahramanlarının anısını yaşatmak için onurlu bir duruş sergileyerek, sevgi ve sadakatle dolu bir yere sahip olduklarını bir kez daha kanıtlamış oldular. Gözyaşları arasında yapılan bu veda, bir kayıptan çok, sevgi dolu bir anma ve hatırlama etkinliği olarak köyün tarihine geçti. Herkes, gözyaşları ve dualar eşliğinde niyet ettiler ki, onun geride bıraktığı değerler, köyden asla silinmeyecek. Kahramanı uğurlarken, köylüler olarak onun ruhunu yaşatmaya devam edeceklerdi. Sevgileri ve hatıralarıyla, kahramanlarını her daim anacaklardı.
